Dag 1 t/m 3

Dag 1.
De zon schijnt! Ik kijk naar buiten vanaf het vliegtuig en het is 12.37.
Op dit moment hebben we turbulentie..
Maar goed, de zon schijnt dus buiten en mijn boardingpass gaf aan dat ik om 13.40 zou landen op het vliegveld van Malta. Ondanks de vertraging van een klein halfuurtje komen we mooi op tijd aan!

Ik had mijn winterjas wel thuis mogen laten ben ik bang!

Als ik straks op het vliegveld aan kom zal ik nog even op mijn koffers moeten wachten en (als het goed is) staat er dan iemand met een bordje met mijn naam erop klaar om mij naar mijn appartement te brengen! Dat vind ik wel spannend hoor! Ik ben benieuwd naar mijn kamergenoot, naar de rest van de mensen in het appartement, hoe het appartement er uit ziet.. de badkamer, mijn kamer.. Hoe de mensen daar zullen zijn! Dat zijn de dingen waar ik me nu het meeste druk om maak.

Maandag begint mijn stage pas dus ik heb 5,5 dag om te acclimatiseren voordat ik aan het ‘werk’ moet. Ik ben wel overtuigd dat ik een super leuke tijd tegemoet ga maar alles wat er bij komt kijken is toch wel spannend! Gelukkig heb ik heel veel lieve familie en vrienden die mij steunen in deze tijd zodat ik zeker weet dat ik toch niet alleen ben!

Op het vliegveld van Eindhoven, nadat ik was uitgezwaaid, door de douane was en in de rij van de juiste gate stond zag ik een meisje staan wat Nederlands was. In het vliegtuig ben ik naast haar gaan zitten (het voordeel van Ryanair, je mag zelf je plaatsen kiezen!) en heb ik met haar gepraat, zij gaat haar vriend opzoeken die in Malta werkt, dus helaas niet zoals mij een stage, dat zou leuk zijn geweest!

Wat ook leuk is aan Ryanair is dat ze van alles verkopen! Hotdogs, pizza slices, horloges, sigaretten, producten om te stoppen met roken, chips en het gewoonlijke drinken inclusief sterke dranken. Er werd net zelfs omgeroepen dat er nog maar 2 hotdogs en 1 busje Pringles waren. Maar ik heb niet gezondigd, ik heb het bij mijn krentenbollen gehouden!

Ik snap dat dit verhaaltje in de verleden tijd is geschreven voor jullie maar ik kon het niet laten om dit op papier te zetten. Zo zullen er nog velen volgen…

Liefs,
Carmen



Dag 1.
Het is nu 21.06 en ik zit op mijn slaapkamer. Ik deel mijn kamer met een ander meisje (24j.). Zij komt uit Istanbul maar spreekt super slecht Engels, dus echte gesprekken zitten er niet in. Ook heb ik nog 1 huisgenootje ontmoet, Son Kwon Boh, maar ik mag haar Son noemen. Zij komt uit Zuid-Korea. Het 3e meisje met wie ik samen woon heb ik nog niet gezien. Dit betekent dat we met z’n vieren in een 5 persoonsappartement zitten en dus 2 badkamers hebben, dat is wel heel fijn! Mijn kamer zelf is niet erg groot. Er staan 2 lossen bedden, met daartussen een nachtkastje, 1 grote kast waar bijna geen kleren in passen, dus laat ik bijna alles maar in mijn koffer zitten, en er staat 1 stoel…
Gelukkig had ik allemaal leuke foto’s uitgeprint van mijn familie en vrienden dus ik heb mijn muur naast mijn bed volgehangen! Zo lijkt het toch een beetje alsof ze bij me zijn.
Vandaag was een aparte en lange dag, al is het nog maar 21.10. Toen ik na mijn vlucht hier aan kwam stond er inderdaad en meneer met mijn naam op een bordje te wachten. Hij bracht mij naar mijn appartement. Hier werd ik ontvangen door een Nederlandse mevrouw die me een beetje uitlegde hoe en wat maar daarna werd ik toch echt in het diepe gegooid. Ik ben naar binnen gegaan, kennis gemaakt met mijn huisgenoten en toen ben ik naar buiten gegaan. Mijn winterjas heb ik binnen laten liggen want het was hier 17graden en de zon scheen! Ik heb even een beetje rondgelopen, winkels gekeken, op een terrasje gezeten en een wijntje en een tosti genuttigd. Daarna ben ik op zoek gegaan naar een supermarkt om wat kleine dingen te kopen zoals, yoghurt, water, appelsap, koekjes, nagelak remover, chips en bananen. Toen ik dit had ben ik weer terug naar mijn appartement gegaan wat nog een behoorlijke tocht is om te lopen. Ik moet iedere keer 500 meter zo wat stijl omhoog lopen, dus doe ik in ieder geval iets aan mijn conditie.

Toen ik terug was had mijn kamergenoot linzensoep gemaakt, dus dat heb ik gegeten. Daarna ben ik nog even een pizza gaan eten op een terrasje. Nu wel in me winterjas, al was het niet koud buiten.

Nu zit ik weer op mijn bed en schrijf ik dit in Word aangezien Wi-Fi het niet doet. Ik heb de juiste username en het wachtwoord hangt in de keuken, meerdere malen geprobeerd maar tevergeefs. De combinatie klopt niet. Mijn kamergenoot zegt dat het 4e meisje wel weet hoe dit werkt. Dus maar even afwachten tot ik haar morgen zien.

Ik ben zelfs op 2 meisjes afgestapt waarvan ik dacht dat ze Nederlands waren terwijl ze uit Finland kwamen.. dat was een beetje jammer haha.

Nu ga ik even mijn pyjama aan doen en met Sander bellen!!! Daarna ga ik (hopelijk) heerlijk slapen. En ik kan zelfs uitslapen! Mijn kamergenootje gaat morgen naar school en ik heb tot maandag niets te doen dus kan lekker even me rust pakken. Ik ga wel even naar AM Language (mijn stage adres) wat 3 meter naast de ingang van mijn appartementen complex zit om kennis te maken met Katya Borg Nicholas, mijn contactpersoon. Misschien kan zij mij alvast in contact laten komen met meerdere studenten want op dit moment voel ik me nog wel een beetje alleen.
Gelukkig krijg ik veel leuke berichtjes van iedereen! Dat vind ik echt leuk! Ik mis Nederland wel maar zodra ik de zon vandaag voelde op het terrasje wist ik dat dit een leuke tijd gaat worden. De tijd zal het leren!
Liefs,
Carmen

Dag 2.
De 2e dag. Het is 14.45 en ik heb net boodschappen gedaan. Wat een geld zeg! Ik dacht dat shampoo/crèmespoeling en wasmiddel in Nederland duur was maar dit slaat echt alles. Verder heb ik brood, chocopasta, leverpastei, spaghetti, saus, gehakt, wc-papier, danoontjes en een opschrijfblokje gehaald. Nu zit ik even op een terrasje met me zonnebril op. Ik voel me net Carrie Bradshaw van Seks at the City. Alleen dan Carrie Meijer van Internship at Malta. Vanavond moet ik om 21.30 bij een bushalte zijn en ga ik bowlen met studenten van de Engelse school. Geen idee wie, maar dat zie ik dan wel. Na het bowlen gaan we naar Pacheville, een stadje, naar de Havana Club. Ik ben benieuwd.
Ik heb ook eindelijk een plek gevonden waar ik in ieder geval met mijn mobiel op Wi-Fi kan. Mijn laptop heeft kuren en wil geen verbinding maken met welk netwerk dan ook. Ik hoop dat dit snel opgelost wordt!
Vanavond ga ik spaghetti voor mezelf maken, ik hoop dat het lukt, en dus smaakt. Wat ik nu tot die tijd ga doen weet ik nog niet.

Vrijdag stopt mijn Nederlandse abonnement tijdelijk tot ik terug ben in Nederland. Maar ik ben te bereiken op 0627303120. Ook zou ik een Maltees nummer hebben maar dat simkaartje ben ik kwijt. Als mijn beltegoed op is hoop ik dat mijn laptop het weer doet anders kan ik geen nieuw beltegoed er op zetten.

Ik heb nog een beetje het gevoel alsof ik op vakantie ben, omdat ik niet zoveel te doen heb. Behalve in winkels kijken zonder iets te kopen omdat het qua gewicht toch niet mee kan naar Nederland..

Ik heb wel heel lekker geslapen vannacht. Alleen er is heel veel lawaai van auto’s wat ’s morgens vroeg al begint waardoor ik dus voor de wekker wakker was.

Nu ik dit aan het typen ben zit ik in me appartement en heb ik nu ook mijn 3e huisgenootje ontmoet. Simona heet ze, ze komt uit Rusland en spreekt heel goed Engels. Ze herkende ook gelijk dat ik uit Nederland kwam aan mijn spraak omdat hier zoveel Nederlanders zitten/zaten. Ook vertelde ze dat in 1 van de andere appartementen van mijn flat ook een Nederlands meisje zit, Denise. En dat zij vanavond ook ging bowlen dus dat ik haar dan wel zou ontmoeten! Zou leuk zijn!

Verder ben ik even op bezoek geweest bij mijn stage en heb ik kennis gemaakt met de vrouw met wie ik steeds mailcontact had in Nederland. Zij vertelde mij dat ik maandag om 09.30 mag komen om te beginnen met mijn stage omdat de Leisure Manager (mijn baas) er dan pas is.

Ik ga nu hartenjagen, patience spelen en mahjong proberen.
Liefs,
Carmen